انگیزه

شب‌هایم را دوست دارم؛ گویی در بیداری‌ام خواب می‌بینم؛ تخیلم شعله می‌گیرد و جوگیر می‌شوم. روزها بیشتر روی زمین با واقعیات سر و کار دارم و شب‌ها پر می‌کشم در آینده و آرزوها و امکان‌ها و فرصت‌ها و انگیزه‌ها...

صبح‌هایم را دوست ندارم؛ صبح که بیدار می‌شوم گویی تمام منظره‌های دیشب را از یاد برده‌ام. گویی واقعا خوب می‌دیده‌ام و هرچه شب نزدیک‌تر می‌شود، یادم می‌آید آن آرزوها و امکان‌ها و فرصت‌ها و انگیزه‌ها.

باید تغییری ایجاد کنم؛ که صبح‌ها هوشیارتر بیدار شوم...